Bociany białe można spotkać na terenach wiejskich, łąkach, polach i w pobliżu mokradeł. W Polsce bociany najczęściej budują swoje gniazda na słupach elektrycznych, drzewach i dachach budynków.
Bociany migrują na zimę do Afryki i wracają do Polski wczesną wiosną. Ich przylot jest zwiastunem powoli nadchodzącego lata.
Ptaki te preferują tereny otwarte do zakładania swoich gniazd. Wynika to z faktu, że łatwiej mogą na nich znaleźć swoje pożywienie, np. dżdżownice, żaby, małe gryzonie, jaszczurki czy ryby. Z tego też powodu lubią tereny podmokłe.
Chociaż średnia życia bocianów wynosi 8-9 lat u ptaków, które przeżyły pierwszy rok, tak zwierzęta te potrafią żyć zdecydowanie dłużej. Najstarszy odnotowany bocian żył aż 38 lat.
W przyrodzie na bociany czyha wiele niebezpieczeństw. Dlatego też, mimo potencjału genetycznego do długiego życia, rzadko dożywają swoich lat dwudziestych.
Bociany to ptaki słusznych rozmiarów. Nie powinno zatem dziwić, że ich gniazda również są spore. Ich średnica może wynosić nawet dwa metry!
Podczas swych migracji bociany pokonują olbrzymi dystans. Są w stanie przelecieć nawet 12 tys. kilometrów! Dziennie bociany potrafią pokonać nawet 250 km.
Przed “wylotem do ciepłych krajów”, bociany zbierają się w duże grupy (liczące nawet 50 osobników) na łąkach czy mokradłach. Żerują wówczas intensywnie, przygotowując się do lotu. Zebrania takie nazywa się bocianimi sejmikami. Mają one miejsce ok. połowy sierpnia.
Bociany białe są niestety narażone na wiele zagrożeń. Postępująca degradacja środowisk jest dla nich bardzo szkodliwa. Zagrożenia związane z działalnością człowieka to m.in.:
Niemałe zagrożenie stanowią także napowietrzne linie energetyczne. Niskie słupy są dla bocianów szansą na zbudowanie bezpiecznego gniazda. Jednak wiele bocianów, zwłaszcza młodych, umiera od porażenia prądem.
Polska to kraj, w którym gniazduje ok. 50 tys. par bocianów. Według różnych szacunków oznacza to, że co piąty lub co czwarty bocian jest z pochodzenia Polakiem. Najwięcej bocianów w Polsce znajduje się na Warmii i na Mazurach.
Bocianią stolicą jest z kolei miejscowość Żywkowo. Do wsi, zamieszkanej przez 19 osób, co roku przylatuje ok. 40 bocianów. Po wykluciu się młodych jest ich ponad 100!
Przyloty bocianów były niegdyś traktowane niemalże proroczo. Ptaki te kojarzono z odnową życia, odradzaniem się przyrody. Ich przyloty zwiastowały nadejście wiosny i cieplejszych dni. Obecność bocianiego gniazda w danym gospodarstwie traktowano jako dobry symbol.
Bociana postrzegano też jako zwierzę związane z płodnością i rodzicielstwem. Gdy dziewczyna na wiosnę ujrzała parę bocianów, wieszczyło jej to szybkie zamążpójście. Z kolei bociana latającego nad domem uważano za znak zbliżających się narodzin.
Słowianie wierzyli także, że ptaki są nosicielami dusz. Bociany odlatywały na zimę do Wyraju – czyli “ptasiego raju”, gdzie przebywały te dusze Słowian, które miały powrócić na ziemię. I tak właśnie czyniły. Powracały bowiem na ziemię wraz z przylotem ptaków, w tym również i bocianów.
Brak komentarzy.